دفتر چل برگ

محمدرضا آتشین صدف: امروز نرفتم اداره. حالم خوب نبود. دیروز سرما خوردم و یه کم هم الان گلوم درد می‌کنه. به توصیۀ همیشگی مامان‌خانم یه لیوان آب جوش که تهش یه کم آبلیمو و یه قاشق عسل ریختم، خوردم که فکر کنم تا شب مشکل گلو درد حل بشه. واسه اون یکی هم قرص سرماخوردگی بزرگسالان و دو کیلو و نیم لیمو شیرین و یک کیلو شلغم هم در خدمتگزاری حاضرند. من کلا از مریضی‌های خوشمزه! خیلی خوشم میاد. با خودم گفتم. اداره نرفتی ولی خب وبلاگ رو که می‌تونی به‌روز کنی. دیدم حرف حساب می‌زنم، گفتم چشم.

تو نظرهایی که واسه یادداشت قبلیم، همسایه‌ها گذاشته بودند، یکی گفته بود از نگرانی‌اش واسه اینکه یه وقت آدم چیزی بنویسه که با انتظاراتی که از او به عنوان طلبه میره؛ جور نباشه. جوابی که به نظرم رسید برای این دغدغۀ به‌جا دو پیشنهاده:

1. اگه کسی بخواد دستش بیاد که چطوری یادداشت روزانه بنویسه و دربارۀ چه چیزهایی بنویسه، یه مدت به این آدرس سر بزنه.

2. اگه یه وقت پیش اومد که آدم دوس داشت دربارۀ یه موضوعی بنویسه ولی نگران بود که عایا خوبه عمومی بشه یا نه؟ می‌تونه از سمت راست صفحۀ میزکار وبلاگش، گزینۀ “حفاظت شده” رو تیک بزنه، این طوری فقط اعضای کوثربلاگ می‌تونن اون یادداشت رو ببینن.

محمدرضا آتشین صدف: یادداشت روزانه نوشتن باعث می‌شود وبلاگ ما جذاب‌تر و پربازدیدکننده‌تر شود و اثرگذارتر. چون واقعش این است که من به خودم می گم معمولا کسانی که می‌آیند سراغ وبلاگ‌‌ها، خودشان سواد دارند و می‌توانند کتاب بخوانند یا به سایت‌های خبرگزاری سر بزنند و مخصوصا توی کوثر بلاگ که بیشتر بازدیدکننده‌ها طلبه هستند. اینکه من بیایم چیزهایی را که در کتاب‌ها نوشته شده و در اختیار همه هم هست و همۀ ما هم شنیدیم و چه بسا بارها و بارها هم خود بازدیدکننده‌ها در کارهای تبلیغی‌شان گفته‌اند که هنری نکرده ام.

مثلا فرض کن محرم آمده است و من در وبلاگم می‌خواهم یه مطلب بذارم. خب با خودم می‌گم دربارۀ چی بنویسم؟ بعد از کمی یا کلی فکر کردن به این نتیجه می‌رسم که دربارۀ مجالس عزاداری امام حسین (ع). خب چند کار می‌توانم بکنم. اولین گزینه‌ای که به ذهنم می‌رسد این است که بگردم تو سایت‌ها و وبلاگ‌های دیگر ببینم دربارۀ مجالس عزاداری و روضۀ حضرت اباعبدالله علیه السلام چی نوشتن، منم یه دونه خوب و درشتش رو کپی می‌کنم تو وبلاگ خودم می‌ذارم.

راه دومش این است که من خودم بیام خاطرات یا مشاهدات خودم را از زندگی خودم یا زندگی آدم‌های اطرافم دربارۀ مجالس عزاداری دارم بنویسم. چه زیبایی‌هایی که دیده‌ام و چه اشکالاتی که دیده‌ام و باید اصلاح شود. به نظر شما کدام یکی از این دو برای خوانندگان می‌تواند جذاب‌تر باشد؟

برای مثال لطفا این یاداشت‌ ها رو ببین:

من، او، در پناه روضه

زنان امروز

اگه طالب بودی بازم حرفایی در این زمینه دارم که برات بگم.

یکی از خواهران خوبم زیر این یادداشت نظری گذاشته و خواسته که دربارۀ نوشتن یادداشت روزانه توضیحاتی بدم خدمتشون.

این موضوع راستش برای خودم هم مهم چون یکی از ضعف‌هایی که در خیلی از وبلاگ‌های بچه مذهبی‌ها و از جمله طلبه‌ها و از جمله‌ طلبه‌های خواهر و از جمله طلبه‌های خواهری که در کوثربلاگ می‌نویسند و از جمله… (شوخی کردم دیگه اینجا آخرش بود) می‌بینم اینه که وقتی وبلاگ‌هاشون رو می‌بینی یه لحظه شک می کنی نکنی اومدی تو مثلا “مرکز ملی تقویم تاریخ در خاورمیانه” یعنی اگر مثلا در یک هفته هیچ مناسبتی نباشد، اونا دیگه نمی‌دونن چی باید بنویسن و روش نوشتنشون احساس می‌کنی اینه که اول صبح تقویم را می‌گیرند دستشان، اگر مناسبتی بود، شروع می‌کنند به نوشتن ولی اگر مناسبتی نبود می‌گن خب خدا رو شکر امروز دیگه تکلیفی نداریم بریم به زندگی‌مون برسیم.

یکی از موضوعاتی که می‌تواند همیشه یا بیشتر اوقات به ما انگیزۀ نوشتن بدهد و باعث شود که وبلاگ ما مثل خانۀ پدرژپتو بعد از اینکه رفت دنبال پینوکیو و پینوکیو برگشت خونه دید همه جا تار عنکبوت گرفته نشود، نوشتن دربارۀ اتفاقات و حوادث جالب و درس‌آموز زندگی ماست؛ از خاطرات طلبگی و درس خواندن و مدرسه گرفته تا خاطرات تبلیغی و ارتباط با مردم تا مشاهدات قابل تامل در محیط اطرافمان تا شیرین‌کاری‌های فسقلی‌های خودمون تا شوهرداری و خانه‌داری و…

یعنی کسی بیفتد تو این وادی دیگه هیچ وقت زانوی غم به بغل نخواهد گرفت که امروز چی بنویسم.

اگر هم دوست دارید نگاه تازه و زیبایی به وبلاگ‌نویسی و به طور خاص یادداشت روزانه نوشتن پیدا کنید و در عین حال لذت دیدن یک فیلم خوب را تجربه کنید، پیشنهادی می‌کنم، فیلم سینمایی سر به مهر را ببیند. من که خودم با سه تا از بچه‌ها همین هفتۀ پیش از ویدئو کلوپ گرفتیم و نشستیم و با هم دیدیمش با آب آلبالو و کیک یزدی و و یکی از بچه ها هم خرما اورده بود؛ از اینا که هسته اش رو در میارن بعد گلوله می کنند و داخلش گردو می ذارن و روش کنجد می پاچن. (وای دلم ضعف رفت. دیگه نمی تونم ادامه بدم)

راستی تو نت هم کسی بگرده لینک دانلودش هست

(توضیح روی کلمات نارنجی رنگ کلیک کنی میری تو صفحه ای مربوط به اون مطلب)