دفتر چل برگ

یکی از خواهران خوبم زیر این یادداشت نظری گذاشته و خواسته که دربارۀ نوشتن یادداشت روزانه توضیحاتی بدم خدمتشون.

این موضوع راستش برای خودم هم مهم چون یکی از ضعف‌هایی که در خیلی از وبلاگ‌های بچه مذهبی‌ها و از جمله طلبه‌ها و از جمله‌ طلبه‌های خواهر و از جمله طلبه‌های خواهری که در کوثربلاگ می‌نویسند و از جمله… (شوخی کردم دیگه اینجا آخرش بود) می‌بینم اینه که وقتی وبلاگ‌هاشون رو می‌بینی یه لحظه شک می کنی نکنی اومدی تو مثلا “مرکز ملی تقویم تاریخ در خاورمیانه” یعنی اگر مثلا در یک هفته هیچ مناسبتی نباشد، اونا دیگه نمی‌دونن چی باید بنویسن و روش نوشتنشون احساس می‌کنی اینه که اول صبح تقویم را می‌گیرند دستشان، اگر مناسبتی بود، شروع می‌کنند به نوشتن ولی اگر مناسبتی نبود می‌گن خب خدا رو شکر امروز دیگه تکلیفی نداریم بریم به زندگی‌مون برسیم.

یکی از موضوعاتی که می‌تواند همیشه یا بیشتر اوقات به ما انگیزۀ نوشتن بدهد و باعث شود که وبلاگ ما مثل خانۀ پدرژپتو بعد از اینکه رفت دنبال پینوکیو و پینوکیو برگشت خونه دید همه جا تار عنکبوت گرفته نشود، نوشتن دربارۀ اتفاقات و حوادث جالب و درس‌آموز زندگی ماست؛ از خاطرات طلبگی و درس خواندن و مدرسه گرفته تا خاطرات تبلیغی و ارتباط با مردم تا مشاهدات قابل تامل در محیط اطرافمان تا شیرین‌کاری‌های فسقلی‌های خودمون تا شوهرداری و خانه‌داری و…

یعنی کسی بیفتد تو این وادی دیگه هیچ وقت زانوی غم به بغل نخواهد گرفت که امروز چی بنویسم.

اگر هم دوست دارید نگاه تازه و زیبایی به وبلاگ‌نویسی و به طور خاص یادداشت روزانه نوشتن پیدا کنید و در عین حال لذت دیدن یک فیلم خوب را تجربه کنید، پیشنهادی می‌کنم، فیلم سینمایی سر به مهر را ببیند. من که خودم با سه تا از بچه‌ها همین هفتۀ پیش از ویدئو کلوپ گرفتیم و نشستیم و با هم دیدیمش با آب آلبالو و کیک یزدی و و یکی از بچه ها هم خرما اورده بود؛ از اینا که هسته اش رو در میارن بعد گلوله می کنند و داخلش گردو می ذارن و روش کنجد می پاچن. (وای دلم ضعف رفت. دیگه نمی تونم ادامه بدم)

راستی تو نت هم کسی بگرده لینک دانلودش هست

(توضیح روی کلمات نارنجی رنگ کلیک کنی میری تو صفحه ای مربوط به اون مطلب)